Ik weet nog steeds niet helemaal hoe het komt dat mijn PMS volledig verdwenen is.
Een paar maand geleden lag ik te kermen van de pijn en kon ik m’n bed niet uit zonder flauw te vallen
Ik had gigantisch veel bloed verlies die dag, en de dan bijna niets meer.
Tijdens sommige minder pijnlijke periodes was het bloedverlies meer gespreid.
Nu, heb ik voor de tweede keer maandstonden met gigantisch veel bloedverlies op de eerste dag, wat normaal gepaard gaat met PMS symptomen.
Maar ik voel niets!
Allez, deze maand voel ik wel dat ik m’n maandstonden heb: voel een druk. Maar geen pijn! Ik kan lopen, sporten, gewichtheffen haha, alles! Zonder krampen! Ik kan koffie drinken en suiker eten! Wtf!!
Als ik dat deed vier maand geleden… zelfs op dag twee en drie kon ik geen inspanning doen of die spieren gingen weer samenkrampen. En al zeker geen koffie drinken! Zo zot!
En vorige maand… voelde ik écht niets. Alsof ik m’n maandstonden helemaal niet had. Gewoon wat bloed, maar geen enkel gevoel ervan. Ik ben gaan fietsen, zwemmen, motorijden, dansen, in bomen klimmen, drinken, …
:D
Dat was echt de eerste keer in mijn hele vruchtbare leven dat ik maandstonden had zonder ook maar iets te voelen!
Sinds mijn dertiende zijn ze er, die onregelmatige bloeduitstortingen.
En sinds de eerste keer had ik krampen – en heel veel psychische symptomen – haha!
Dus dit was de eerste keer in anderhalf decennium dat ik een vredevolle vaarwel-eicel mocht ervaren.
Ik ben zelfs massa’s sojasaus aan het binnenspelen: dat is oestrogeenopwekkend & PMS betekent meestal een teveel aan oestrogeen, dus het laatste wat je wil is extra oestrogeen aanmaken. En toch, geen last.
Vreemd hé?
Ik heb een aantal hypotheses… maar ‘t is eigenlijk vrij duidelijk…
Ik ben hier in een stressvrije gezonde omgeving.
Alle stress, zowel professioneel, familiaal, als gewoon stress van in de file staan (de ergste stress voor mij haha!) …
Poef!
Weg!
En plots PMS weg…
Hmmmm
Interesting :D
N’est-ce pas?
Ook heel interessant is dat de eerste maand dat ik hier was, ik geen maandstonden had. Gewoon een hele maand overgeslagen. Alsof mijn lichaam letterlijk gereboot heeft. Helemaal gereset. Klaar voor een nieuwe Rosie.
En Rosie is blij!
Want zelfs met alle voorzorgsmaatregelen – geen koffie, suiker, inspanning rond maandstonden, warmwaterkruiken en kersenpitkussentjes, extra zachte katoenen maandverbanden, PMS pants (die draag ik nog steeds, zijn gewoon awesome!) – had ik nog steeds last. Een groot verschil tussen je bed niet uit kunnen kruipen of gewoon met pijn functioneren, dus ik was al héél blij met de vooruitgang.
Maar dit… hah! Dit is HEAVEN <3
Moraal van het verhaal? Doe maar lekker veel yoga, wellness weekendjes en aaalles wat jou ontspant.
Stress is véél véél véél krachtiger dan we denken.
Dokters zeggen ons vaak: “ik zie niets in de resultaten, dus het is stress”
En wij denken: fuck you!!
Allez ikke toch
:p
Omdat ik weet dat er iets aan de hand is… iets echt
Maar stress, eender welke vorm van stress: twijfel, liefdesverdriet, gebrek aan zelfvertrouwen, …
… al die vormen van stress
Veranderen ook effectief dingen in je lichaam. En kunnen dus zware ontstekingen veroorzaken, hormoonbalansen om zeep helpen, ze kunnen je constipatie geven waardoor alle slechte stoffen in je darm blijven zitten en dus extra veel tijd hebben om je lichaam binnen te geraken (ipv naar buiten gestuurd te worden)… zo wordt je nog zieker… etc etc etc.
Als psycholoog kreeg ik vaak kindjes met buikpijn over de vloer. De dokter zag niets, dus het is psychosomatisch. En de ouders interpreteren dat als “ze doet alsof”
Neeeeeee. Ze voelt écht pijn! Ook al is de oorzaak psychisch. Het doet fucking pijn! Even veel als eender welk virus.
Bovendien is het meestal een combinatie.
Twee mensen met exact hetzelfde buikvirus kunnen dag en nacht verschillen: de ene kan doodziek rond het toilet hangen terwijl de andere gewoon wat gebroebel ervaart en een shotje Jagermeister neemt, puur omdat persoon één zich psychisch minder goed in z’n vel voelt dan persoon twee.
Lichaam en geest kan je nooit.
Neem het dus serieus. Zelfs ik, als psycholoog, heb het effect van… gewoon al je mentale mindset al die jaren ongelofelijk onderschat.
Soooo fuck de non-suiker policy vanaf nu! Mojito’s is de boodschap! 8-)
Of mijn favoriet:
(foto)
Amaretto + hazelnootlikeur met héél véél limoen en ijs. Yummmmm :p